یا رب به ما یاری بده

به پا خیز: کوتاه ومختصر می گویم، چون نا گفتنی ها خود، همه امروزعریان و هویدایند

بیهوده کاریست اگر این روزها شکافت موضوع و تحلیل مطلبی را سرمشق وب نویسی روزانه ام کنم. مثل سرودن نور در روز و سراییدن آب در اعماق آبی خزر است اگر در برابر دیدگان باز مردمان امروز بخواهم از آزادی بگویم که امروز تنها می بایست سکوت کرد و آموخت

این روزها به قول سهراب "چشم ها را باز باید کرد". زیبایی ها، رشادت ها وخواست ها را باید دید و بر سیاهی ها خندید

یادمان نرفته که تا دیروز، سبز رنگ یک جریان بود. اما دیگر امروز سبز سمبل این و آن نیست، که نشانه حماسه و شور و خواستن است و منظرگاه واپسین نگاه های شیر دختران و پسران ایران زمین

آنانی که من، تو و خیلی های دیگر را به وجد آوردند، شورمان دادند وچرتهای یکنواخت و زمزمه های یاسمان را درنوردیدند

آنانیکه خون مقدسشان را بر سنگ فرشهای کوچه پس کوچه های شهرهای ایران زمین جاری گردید تا خونی دوباره در رگهای جنبش آزادی خواهی ایران به جریان اندازند

امروز نوبت من و توست و حداقل کارمان زنده نگاه داشتن یادشان و استمرار راهشان است

به این منظور جمعه پنجم تیرماه مصادف با بیست وششم ژوئن هر یک از ما در هر شهر و کشوری که هستیم، راس ساعت 8 شب به حرمت روح آزاده شان یک دقیقه سکوت کرده و برای تسکین وجود خاکی مان یک شمع روشن کنیم

بیایید تا همگی در این حرکت در کنار هم باشیم