!!! قافله بی ساربان و رهروان بی اعتنا

به پا خیز: یادم می آید روزهای آغازین جنگ، با گران شدن برخی کالاهای اساسی و در نهایت اجرای طرح سهمیه بندی بسیاری از مایحتاج اولیه مردم، همه مردم از خاطرات نان دانه ای یک قران و گوشت کیلوئی هفت قران و از این طیف صحبتها، سخن به میان می آوردند
شاید شما هم مثل من در آن روزگار به این سخنان در دلتان ریشخند می زدید و یا اینکه با خود می اندیشیدید که آیا روزی خواهد آمد که ما هم برای فرزندانمان بگوئیم (مثلا) یادش بخیر نان سنگک دانه ای دو تومان بود و یا اینکه برنج کیلوئی سی تومان وآنها دهانشان از تعجب باز بماند و در دلهایشان به ریشمان بخندند؟
اینبار باید بگوئیم متاسفانه این آرزو یا بهتر بگویم این توهم نیز بوقوع پیوست، اما آیا امروز کسی حال خندیدن هم دارد؟
امروز به خبری برخوردم که با خواندن تیتر آن دهانم برای چند ثانیه ای باز مانده بود و چشمانم در نبرد با عنوان این خبر از جایشان بیرون زده بودند
یکی از سایتهای خبری به نقل از "آفتاب" ماجرای فروش نان سنگک دانه ای هزار و پانصد تومان را منعکس کرده بود. بعد از چند ثانیه که از آن شوک اولیه خارج شدم، ابتدائا با خودم گفتم امکان دارد یک کلاغ چهل کلاغ شده باشد . از همین رو در موتور جستجوی گوگل عنوان خبر را جستجو کردم و متوجه شدم که این مسئله ابتدائا و توسط یک شهروند در تاریخ 28 فروردین در رادیو تهران مطرح و بازتاب داشته است و پس از آن سایتهای خبری به آن پرداخته اند
متاسفانه خبرصحت دارد و تنها چیزی که می شود خیلی سریع به آن اذعان داشت اینکه :جمهوری اسلامی با روندی که در تمامی عرصه ها از جمله اقتصادی، سیاسی و بویژه نقض آشکار حقوق بشر در پیش گرفته به نوعی مردم داخل، اپوزوسیون و حتی جامعه جهانی را نیز دچارنوعی سر در گمی نموده است. در واقع آدم گیج می شود و نمی داند به چه چیزی باید اعتراض کرد؟ اولویتها کدامند؟ و اصلا کسی پاسخ خواهد داد