!!! یار زخم خورده طوفان و فلانی سفره می آراید

به پا خیز: شاید کسی وجود نداشته باشد که هجدهم تیرماه هفتاد وهشت، نام احمد باطبی را در ذهنش، ولو برای لحظه ای تداعی نسازد و آن شاهکار" جمشید بایرامی " را بیاد نیاورد
تصویری که با تیزهوشی هرچه تمام تر شکار گردید و امروز یادآور لحظات پرالتهاب آن روزهائی است که پشت حاکمیت را به لرزه درآورد و پس از آن سنبل جنبش حق طلبانه یاران دبستانی گردید
جنبشی سترگ و برخاسته از تار و پود مردمی آزاده اما دربند
اما امروز نزدیک به 9 سال از آن روزها می گذرد و در طی این سالها جنبش دانشجوئی ایران لطمات و صدمات فراوانی را متحمل شده است. از اهرم فشار و سرکوب حاکمیت گرفته تا کج اندیشی های آن دسته از روشنفکرنماهائی که هویت و امتداد این جنبش را زیر سئوال برده و در برخی موارد نیز منکر وجود هرگونه جنبش و حرکت سیاسی و ایدوئولوژیک نظام مند و استوار بر عنصر اندیشه و هدف می باشند
اما در اینجا قصد پرداختن به این موضوع را ندارم، که موضوعی جالب تر توجهم را بخود جلب کرده است
گروه "فعالان حقوق بشر " طی اطلاعیه ای "عجیب و قریب" خبر خروج احمد باطبی، یکی از معروفترین فعالان سیاسی و نامدارترین دانشجو در میان زندانیان سیاسی درایران را منتشر کرده است
اما چرا عجیب و قریب؟
همان گونه که از نام این گروه پیداست، ایشان یک گروه حقوق بشری هستند. در بسیاری موارد نیز پیش آمده که مسئول و یا سخنگوی این گروه در برابر برخی ایرادات وارده به نفس کار ایشان و بعضا برخی تبعیضات در خصوص واکنشهای صادره از سوی این گروه عکس العمل نشان داده و اینگونه از خود دفاع کرده اند که "ما صرفا "یک گروه حقوق بشری هستیم و از هرگونه موضع گیری که رنگ و بوی سیاسی داشته باشد، جدا پرهیز می کنیم
با مروری گذرا بر متن اعلامیه صادره از سوی ایشان، آنچه بیش از هر چیز مشهود می نماید این است که این گروه در اطلاعیه بلند بالای خود با ادبیاتی کاملا سیاسی و خارج از ادبیات یک گروه مدافع حقوق بشر، احمد باطبی را از این پس و با خروج وی از ایران بعنوان سخنگوی خود اعلام داشته است
نکته دوم آنکه چگونه یک گروه مدافع حقوق بشری در ایران اطلاعاتی را از دستگاه مخوف اطلاعاتی ایران مبنی بر" اعزام نیروهای امنیتی ایران به مناطق مرزی و مورد گمان که احمال تردد احمد باطبی در آنجا وجود داشت و تعقیب و گریز تا عمق خاک کشور همسایه " را در کوتاهترین زمان ممکنه بدست آورده و یک فراری از دست حکومت ضد انسانی را با این عجله بعنوان "سخنگوی برون مرزی" خود معرفی می کند؟؟؟
در حالیکه دست اندرکاران این گروه محترم در ایران و بصورت آشکارا زندگی می کنند و عملا حوزه فعالیتی ایشان درون مرزی است
تا زمانیکه احمد باطبی به یک مکان کاملا امن دسترسی پیدا نکرده باشد، حتی عقلانی نیست که ایشان با خانواده خود تماس داشته باشد، چه رسد باینکه در نقش سخنگوی این سازمان انجام وظیفه نماید. پس این همه عجله برای چه می تواند باشد؟؟؟
نکته سوم آنکه معمولا در اینگونه موارد بهتر است تا در اسرع وقت و بدور از هرگونه حاشیه روی، نهادهای بین المللی، سازمانهای حقوق بشری و حتی المقدور تشکیلاتی نظیر پارلمان اروپا و نهادهائی در این سطح را آگاه نمود تا از طریق دستگاه دیپلماسی و سایر روشهای مرسوم، دولت و حکومت کشور همسایه ای که باطبی در حال حاضر در آن بسر می برد را مقید به حفظ جان و تامین امنیت ایشان نمایند، تا زمانیکه به کشور امن سوم منتقل گردد
اما در طول بیست و چند خط محتویات این بیانیه آنچه که از ابتدا و انتها و بطور کلی اهم و فی الاهم این مکتوبه بدست می آید این است که : ایها الناس، احمد باطبی معروف، عضو کادر مرکزی این گروه است، کارش را در اینجا برای گروه خوب انجام داد، الان هم که توانست از جهنم اوین بگریزد، پاداشش این است که سخنگوی ما می شود
نکته مهم اینجاست که آیا باطبی و امثال باطبی ها که در عرصه های مختلف مبارزاتی از جمله جنبش دانشجوئی کم نیستند به این پستها نیازمندند، یا دوستان ما با عنوان " فعالان حقوق بشر" ؟؟؟
. متن اعلامیه را از اینجا می توانید بخوانید