!!! در این وادی سخن از عشق آوردن چه آسان است

به پا خیز: طی چند ماه گذشته و در ادامه اعتراضات مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه سال هشتاد و هشت، آنچه به نوعی توجه مرا به خود جلب کرده، ادعاهای گروهها، احزاب و شخصیتهای مختلف سیاسی در این وادی و دروغ پردازی ها و رویا بافی های کودکانه ایشان است

هر کس سعی داشته و دارد تا بنوعی حرکت اعتراضی مردم و جنبش شکل گرفته موجود را متاثر از خط و جناح سیاسی خویش معرفی کرده و ادامه این حرکت و پایداری آن را در گرو اجرای نصایح و دستورالعملهای صادره از سوی ایشان و یا جریان فکری خاصی که ایشان بدانجا منصوب می باشند معرفی نماید

آنچه که این موضوع را بیش از اندازه لوث می کند آنکه امروز هر شخصی به کمک یک دوربین ساده و اجاره ساعتی یک کانال ماهواره ای و یا ایجاد یک وبسایت یا پایگاه اینترنتی، به خود این اجازه را می دهد که برای یک ملت تعیین تکلیف کرده و عقاید خود را به خورد آنها بدهد

متاسفانه در این بین هستند بسیاری افراد که حتی از عهده ارائه یک خط مشی فکری و حزبی نیز عاجز بوده و تنها به توهین و ناسزاگویی به این و آن می پردازند. آن آقایی که از یک تلویزیون ماهواره ای از هم اکنون برای مجلس آینده ایران نقشه می کشد و رویای وکالت در مجلس و یا شاید ریاست آن را در سر می پروراند، از کجا مطمئن شده که می تواند رای مردم را برای حضور در مجلس کسب کند که امروز چنان لگام گسیخته از این تریبون ساعتی به همه و همه ناسزا می گوید و عباراتی رکیک را به زبان می آورد؟ به استناد کدامین سند ایشان خود را طلایه دار جنبش اخیر مردم ایران میداند؟ شخصی که در طی بیش از یک ساعت برنامه تلویزیونی، صدها جمله زشت و زننده را بکار می برد و جالب اینکه هر کسی روی خط ارتباط تلفنی می آید، به ایشان بد میگوید. پس این طرفداران و رهروان این دوستان کجا هستند

آن سو نیز چیزی شبیه همین سو هست، البته با اندکی تفاوت

امروز ایمیلی را از یکی از دوستان باصطلاح سبز دریافت کردم. ایشان 10 دلیل برای حمایت (کورکورانه) مردم از موسوی و شرکت در راهپیمایی اعتراضی 22 بهمن (زیر چتر نام میر حسین) را ذکر کرده بودند

چند بار ایمیل را خواندم. فی الواقع گیج و مبهوت از اینکه این دوستان من و امثال من را ... فرض کرده اند و یا حفظ نظام و بدست آوردن قدرت زیر سایه ولی فقیه ایشان را ... کرده که به این راحتی به خود اجازه می دهند که به شعور انسانها توهین نمایند

بطور خلاصه مضمون و چکیده ایمیل این دوست را در اینجا می آورم تا خود به قضاوت بنشینید و دریابید که در این وادی هر کسی بر طبل خود می کوبد و آنچه کماکان بی اهمیت جلوه می کند، دموکراسی وحس آزادی خواهی مردم و تاوانی است که تا کنون برای آن پرداخته اند

فرازهایی از رهنمود های حضرات سبز: اگر موسوی فراخوانی را برای حضور در این راهپیمایی صادر کرد، بایستی حتما اجابت کرد ولو اینکه ایشان در این بیانیه به بزرگداشت پیروزی انقلاب و جدا سازی صف مردم از اغتشاش گران برای شرکت در این راهپیمایی اشاره کنند

بایستی از پرداختن به شعارهای تند و ساختارشکن پرهیز کرد

ما بعنوان سبز قصد حذف کسی و یا براندازی نظام و پایه گذاری یک انقلاب جدید را نداریم، بنابراین همراه داشتن یک نشانه سبز و نهایتا در دست گرفتن اصل 27 قانون اساسی کافی است

ما تنها می خواهیم بعنوان سبز حق اعتراض داشته باشیم

حضور قدرتمند ما در 22 بهمن، قدرت چانه زنی را به سران سبز می دهد. ما باید به سران خود اعتماد داشته باشیم

به راستی آیا می شود هیچ امیدی به سران باصطلاح سبز و یا در طرف مقابل به اپوزیسیون تکه تکه و شلخته نظام بست؟